Matamis (Sweet)

I got this from the postbox last week. I was surprised because I didn’t really recognized the handwriting. I haven’t received a letter or a postcard from the sender for a long time. It was hubby’s. He send me this Craigdarroch Castle postcard while in Vancouver. He’s away for three weeks and is due to arrive today. This has been the longest that we’ve been apart aside from of course that one year when he came here and I was left in the Philippines.

They say distance makes the heart grow fonder – cliche but true. When you lack something, your desire for it increases. – Applicable to things and persons of course.

I was able to have me time during hubby’s absence but when you’ve been together for more than ten years and you’ve been accustomed with each other, the presence, the love, the laugh, the arguments at times, you’ll certainly look forward to having those.

—

Natanggap ko ang postkard na ito noong isang linggo. Hindi ko nakilala agad ang sulat-kamay sapagkat matagal na akong hindi nakakatanggap ng sulat o postkard mula sa nagpadala. Galing ito sa aking asawa. Pinadala nya ang postkard na ito ng Palasyong Craigdarroch habang nasa Vancouver. Tatlong linggo siyang nagbakasyon at ngayon ang inaasahan niyang pagbalik. Ito na ang pinakamahabang panahon na nagkahiwalay kami maliban doon sa isang taon na naiwan ako sa Pilipinas at siya ay pumunta dito.

Sabi nila ang paglalayo ay nakakapagpagiliw sa puso…totoo kahit paulit ulit na nating naririnig. Kapag may kulang sa iyo, tumitindi ang pagnanais mo na magkaroon nito. Maging bagay man o tao.

Nagkaroon ako ng panahon para sa aking sarili habang wala ang aking asawa ngunit kung kagaya namin na magkasam ng mahigit na sa sampung taon at nasanay na sa isa’t isa, sa presensiya, sa pagmamahal, sa mga tawa at pagtatalo paminsan minsan, talagang hihinitayin mo ang mga mumunting saglit na iyon.

—

Para sa:

Litratong Pinoy